دستگاه ترانزیستور
ترانزیستور یک دستگاه نیمهرسانا بنیادین است که الکترونیک مدرن را متحول کرده و به عنوان بلوک سازندهٔ فناوری دیجیتال شناخته میشود. این قطعهٔ شگفتانگیز هم به عنوان تقویتکننده و هم به عنوان کلید عمل میکند و قادر است سیگنالهای الکتریکی را با دقت و کارایی کنترل کند. ترانزیستورها از سه لایه مواد نیمهرسانا تشکیل شدهاند که معمولاً از سیلیسیم ساخته میشوند و دو اتصال p-n ایجاد میکنند که به صورت هماهنگ کار میکنند. این دستگاهها میتوانند سیگنالهای الکتریکی ضعیف را تقویت کرده و آنها را قویتر و مفیدتر برای کاربردهای مختلف نمایند، یا به عنوان کلیدهای سریع در مدارهای دیجیتال عمل کنند. انعطافپذیری ترانزیستورها باعث شده تا در شمار بیشماری از دستگاههای الکترونیکی، از رادیوهای ساده تا گوشیهای هوشمند و رایانههای پیچیده، ضروری باشند. توانایی آنها در پردازش و کنترل سیگنالهای الکتریکی با حداقل مصرف انرژی، توسعهٔ دستگاههای الکترونیکی فشردهتر و کارآمدتر را ممکن ساخته است. ترانزیستورهای مدرن از زمان اختراع خود پیشرفت چشمگیری داشتهاند و نسخههای امروزی آنها تنها چند نانومتر اندازه دارند و در عین حال عملکردی استثنایی ارائه میدهند. این دستگاهها در دامنهٔ وسیعی از دماها و شرایط بهطور قابل اعتمادی کار میکنند و برای کاربردهای متنوعی در الکترونیک مصرفی، تجهیزات صنعتی و سیستمهای مخابراتی مناسب هستند. توسعهٔ انواع مختلف ترانزیستور، از جمله ترانزیستورهای دوقطبی (BJTs) و ترانزیستورهای اثر میدانی (FETs)، کاربرد آنها را در سناریوهای مختلف بیشتر نیز گسترش داده است.